कविता

कर्णालीको छाल

कर्णालीको तिरमा एक्लै डुल्दै गर्दा
छल्किरहेका छालहरु नियाल्दै गर्दा
म त तिम्रो यादमा चुर्लुम्म डुबे छु ।
सँगसँगै कर्णाली तरेको यादमा भुलेछु ।
कति मिठो त्यो याद सँगै रमाएको
तिम्रो हात समाई सेल्फी खिचाएको ।
कल्पनाबाट बाहिर आउँदा एक्लै भए ।
छालभित्रका भूमरीमा तिमीलाई खोजे ।
तर त्यहाँ देखेमात्र पानीका छल्काहरु
अनि त्यही छल्काहरुमा हराउन पुगेछु ।
नदीको दुई किनार एक अर्कालाई हरिरहेका थिए ।
अनि हेर्दै थिएँ वरिपरीका फाँट र बगरहरु
प्रकृतिका अनुपम उपहार हेर्दै खुशी साट्दै थिए ।
मैले सोचे,
यी दुई किनारहरु एक भइदिए
एक आपसमा सुन्दर प्रित लाइदिए
कति जाति हुन्थ्यो होला त्यो समय
म कति खुशी हुन्थे होला आज यहाँ तिमी भए ।
सँगै बसेर हेर्ने थियौं कर्णालीका छालहरु
अनि रमाउँदै हेर्ने थियौं यहाँका जलेवाहरु
जुधाउने थियौं यी प्यारा परेलाहरु
आहा कति राम्रो कर्णालीको छाल
यस्तै गाढा बनिरहोस् हाम्रो माया जाल

तपाईको प्रतिक्रिया